Najlepszy czas na wstawanie rano jest poniżej. Braliśmy podczas wyboru najlepszego czasu snu skalę AWARENA ZI.
O której godzinie powinniśmy wstawać aby mieć najwięcej korzyści?
Utrzymanie stałego rytmu snu i pobudki przez cały rok może być korzystne dla regulacji rytmu dobowego organizmu. Jest to podejście zgodne z zasadami higieny snu i może pomóc w utrzymaniu regularnego rytmu biologicznego. Dzięki temu organizm ma szansę się dostosować do stałego cyklu snu i czuwania, co może wpłynąć korzystnie na jakość snu, funkcjonowanie dnia i noc oraz ogólną kondycję.
Rytm dobowy organizmu, znany również jako rytm okołodobowy, reguluje wiele procesów biologicznych, takich jak wydzielanie hormonów, termoregulacja czy aktywność mózgu. Zasypianie i budzenie się o stałych porach może pomóc w utrzymaniu stabilności tego rytmu, co może być korzystne dla zdrowia ogólnego.
Oczywiście, rytm dobowy jest częściowo kontrolowany przez nasze otoczenie, w tym godziny zachodu i wschodu słońca, więc pora zasypiania i budzenia się mogą się nieznacznie różnić w zimie i lecie. Niemniej jednak, utrzymanie stałych godzin snu i pobudki może pomóc w zapewnieniu organizmowi stałego rytmu biologicznego przez cały rok.
Lepiej jest cały rok zasypiać o 22 i wstawać o 5 rano, dla rytmu dobowego. Rytm dobowy jest regulowany przez wewnętrzny zegar biologiczny, który jest niezależny od pory roku. Oznacza to, że nasze organy i układy regenerują się w tych samych godzinach cały rok.
Jednak w praktyce może być to trudne do utrzymania. W zimie, kiedy dni są krótsze, może być trudniej zasnąć o 22, zwłaszcza jeśli pracujemy lub uczymy się do późna. W lecie, kiedy dni są dłuższe, może być trudno wstać o 5 rano, zwłaszcza jeśli lubimy spać dłużej.
Dlatego ważne jest, aby znaleźć rytm snu, który jest dla nas najbardziej odpowiedni. Jeśli możemy spać 7-8 godzin na dobę i czuć się wypoczętym, to jest to dobry rytm snu, niezależnie od pory roku.
W tym artykule naukowcy przeanalizowali wyniki 71 badań, które obejmowały ponad 300 000 osób. Wyniki badań wykazały, że osoby, które śpią krócej niż 6 godzin na dobę, mają większe ryzyko rozwoju wielu chorób, w tym chorób serca, cukrzycy typu 2, otyłości, chorób psychicznych i nowotworów.
Wnioski z badania:
- Niewystarczająca ilość snu zwiększa ryzyko rozwoju wielu chorób.
- Osoby, które śpią krócej niż 6 godzin na dobę, mają większe ryzyko rozwoju chorób serca, cukrzycy typu 2, otyłości, chorób psychicznych i nowotworów.
- Relacja między ilością snu a ryzykiem rozwoju chorób jest liniowa, co oznacza, że nawet niewielkie niedobory snu mogą mieć negatywne konsekwencje zdrowotne.
Ważne jest, aby pamiętać, że to badanie jest jedynie przeglądem literatury i nie jest w stanie wykazać, że niewystarczająca ilość snu jest bezpośrednią przyczyną rozwoju chorób. Jednak wyniki badań są wystarczające, aby stwierdzić, że istnieje silny związek między tymi dwoma czynnikami.
Osoby, które martwią się o swoje zdrowie, powinny rozważyć zmianę nawyków związanych ze snem. Zaleca się, aby dorosłe osoby spały około 7-8 godzin na dobę. Idealnie jest to 7 h
Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc Ci znaleźć rytm snu, który jest dla Ciebie odpowiedni:
- Obserwuj, kiedy czujesz się zmęczony i kiedy budzisz się naturalnie.
- Staraj się kłaść spać i wstawać o tej samej porze każdego dnia, nawet w weekendy.
- Stwórz relaksujący rytuał przed snem, który pomoże Ci się wyciszyć.
- Unikaj kofeiny i alkoholu przed snem, ponieważ mogą zakłócać sen.
- Twoje łóżko powinno być wygodne i ciemne, a temperatura w sypialni powinna wynosić około 18 stopni Celsjusza.
- Jeśli masz problemy ze snem, porozmawiaj z lekarzem.
W tabeli podaliśmy przedziały aby było wskazane ile najlepiej spać i w kierunku bardziej powyżej 7 godzin, gdyż trudno jest zawsze spać równo 7 godzin, a spanie poniżej 7 h powoduje większe ryzyko niż spanie powyżej 7 h.
Zależność między czasem snu i ryzykiem chorób
Czas snu | Ryzyko chorób |
---|---|
< 6 godzin | Zwiększone ryzyko chorób serca, cukrzycy typu 2, otyłości, chorób psychicznych i nowotworów |
6-7 godzin | Zwykłe ryzyko chorób |
> 7 godzin | Nieznacznie zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i udaru |